Dag 5: Nasca, bezoek mummie kerkhof en Cesna vlucht

1 augustus

Om half 9 rijden we Nasca uit op weg naar een mummie kerkhof. Lekker begin van de dag. Nasca is een redelijk rustig stadje met de bekende zuidamerikaanse pleinen. Het centrum is overzichtelijk en overal vind je de weg weer terug. Onderweg horen we dat in dit deel van Peru veel mineralen in de grond zitten waaronder goud en zilver. De naam Nasca betekent in het Engels zoiets als 'suffering'. Vroeger hadden de mensen hier een hard bestaan: praktisch geen neerslag in een afgelegen gebied. Men denkt daarom dat de Nasca lijnen in de Incatijd zijn aangebracht om de Goden te eren. De figuren op de grond verwijzen naar de hemellichamen. Op de uiteinden van de diverse figuren werden mensen geofferd om de Goden gunstig te stemmen en te vragen om regen. Deze theorie wordt gestaafd door het feit dat er naast menselijke resten ook voedsel e.d. gevonden zijn. Een andere theorie is dat de Inca's deze lijnen hebben aangebracht als een vorm van irrigatie. Fascinerend zijn ze in ieder geval wel. De grote vraag is nl. hoe ze zo'n kleine 2.000 jaar geleden zijn aangebracht. Sommige van de lijnen zijn km's lang. De enige manier om ze te kunnen zien, is vanuit de lucht. 

Ook in deze omgeving trekt de bevolking aan. Niet in de laatste plaats door de groeiende industrie ivm de delving van grondstoffen. Dit is een grote bedreiging voor dit culturele erfgoed. Eind jaren 70 is er zelfs een weg aangelegd dwars door een van de figuren heen. Een andere bedreiging is de verdeling van woestijngrond door de overheid. Net als in de buurt van Lima kunnen arme mensen een stukje grond krijgen van de overheid mits ze er daadwerkelijk gaan wonen. Ik vraag me af wie hier wil wonen in deze dorre woestijn waar niks groeit. Ook de natuur zelf laat zijn sporen na in Nasca. Ongeveer 1x per 7 jaar raast El Nino over het land. Een allesverwoestende wind vanuit zee die zorgt voor overstromingen en verwoestingen. Omdat het altijd gepaard gaat met hevige regenval, beschadigt het ook de lijnen. Hoe lang ze nog in deze staat zijn is daarom sterk de vraag. 

Ergens midden in de woestijn stoppen we bij een mummie kerkhof. Archeologen hebben hier een groot 'ondergronds' kerkhof ontdekt uit de Incatijd. Diverse graven zijn open gelegd en wat je ziet is heel luguber: goed bewaard gebleven overledenen ingewikkeld in doeken en zittend in foetushouding. Het lijkt gewoon niet echt, zo prachtig bewaard is alles. Het voelt als heiligschennis om ernaar te staren maar is wel fascinerend. Op de weg terug zien we midden in de vlakte een kerkhof. Nergens huizen te bekennen en toch een kerkhof. Bizar! Ik maak er snel wat foto's van. Het blijkt dat hier de allerarmste begraven liggen. De meeste graven bestaan uit niet meer dan een houten kruisje in het zand gestoken. In het woestijnzand spotten we nog een paar holen-uilen. Een zeldzaam beestje dat hier broedt.

Op de weg terug bezoeken we een plek waar natuurlijke irrigatiesystemen zijn aangelegd. We maken een snelle stop bij een Inca ruine. Lang blijven we er niet hangen want we krijgen deze reis nog veel mooiere exemplaren te zien. Bovendien gaat een aantal vliegen en moeten we daarom terug. Het is afwachten wat de indeling is. Iedereen is gisteren gewogen en a.d.h.v. het gewicht wordt een planning gemaakt. Sjak, Stijn en Sabien zijn toevallig samen ingedeeld samen met Jesper. In de tijd dat zij weg zijn duik ik even het zwembad in. Het is heerlijk weer. Rond vieren voel je de temperatuur al weer zakken en neem ik een snelle douche. Als ik net klaar ben komt de rest dolenthousiast terug. Ze hebben genoten van de Cesna vlucht. Het was spectaculair en de vergezichten prachtig. Wat een helden. Een van onze groepsgenoten blijkt de hele vlucht gekotst te hebben. Gelukkig hebben onze die hards alles binnen gehouden. Sabien geeft toe dat het voor haar op het randje was. 

Sjak en ik duiken nog even het centrum in om spullen in te slaan voor morgen. Dan gaan we op weg naar Arequipa, een tocht van een hele dag. Vertrek staat gepland om 7.00 uur en naar verwachting arriveren we daar laat op de avond. Een saaie vermoeiende dag dus maar onvermijdelijk. We verblijven daar 2 volle dagen. Het schijnt er prachtig te zijn. Maar dat is niet de enige reden dat we hier iets langer blijven. Het ligt nl. op 2325 meter hoogte en hier kunnen we ons lichaam vast een beetje aan de hoogte laten wennen.