6 augustus: Rio de Janiero

DAG 20, 6 augstus: Rio de Janiero

Na het ontbijt lopen we naar het vertrekpunt voor onze fietstocht. De fietsen staan gestald in dezelfde straat als waar wij zitten maar desondanks is het een half uur lopen. De straten zijn hier kilometers lang. Een mooie gelegenheid om het stadsleven van dichtbij mee te maken.

In twee groepen beginnen we aan de stadstour die in totaal zo'n vijf uur zal duren. We hebben twee Nederlandse gidsen, die hier al jarenlang wonen en veel te vertellen hebben over de stad en zijn historie. We fietsen door diverse wijken, waarbij we onder tunnels door moeten fietsen, flink moeten trappen op hellinkjes en goed op moeten letten om niet onder een auto te komen. Onderweg stoppen we af en toe voor wat uitleg. In het kort wat we gefietst hebben zoals vermeld op de website van Rio by bike:

"Via Copacabana trappen we door naar Botafogo's begraafplaats, die bekend staat als de rustplaats voor Rio's elite en beroemdheden. Illustere Brazilianen die hun stempel gedrukt hebben op de Braziliaanse cultuur liggen hier begraven. Denk aan Oscar Niemeyer, de beroemde architect, of Tom Jobim, een van de grondleggers van de muziekstijl bossa nova. Na Botafogo leidt de fietstour naar de prachtige baai van Guanabara, langs Flamengo strand. De uitzichten onderweg zijn indrukwekkend. In het historische centrum en Lapa zijn er vervolgens stops bij het Cinelandia plein, de Arcos van Lapa en de trappen van Selaron. Op de terugweg fietsen we door het prachtige Flamengo park, ontworpen door de beroemde landschapsarchitect Burle Marx. Het laatste stuk van de fietstocht voert je langs het beroemdste strand van de wereld, Copacaban."

We zien veel onderweg en komen op plekken die we te voet nooit hadden kunnen bezichtigen. Gewoonweg omdat het te ver is om te lopen maar ook omdat het te gevaarlijk is om hier te voet en met een paar mensen te komen. Vooral het echte centrum is een plek die toeristen normaal moeten mijden. Al helemaal als het donker is! Hier is het aantal mensen dat op straat leeft schokkend hoog. Het wrange is dat mensen hier echt vanwege armoede op straat belanden. Dat is voor mij toch anders als wanneer het gaat om mensen die vanwege hun verslaving geen dak boven hun hoofd hebben. 

Als we even onderweg zijn komt de regen, zoals zo vaak deze vakantie, met bakken uit de lucht zetten. De regenjassen komen weer te voorschijn en we fietsen stug door. Doordat de wegen enorm glad worden van al dat water, kom ik lelijk ten val op de weg. Behalve een zere hand en een kletsnatte vieze broek is er niks aan het handje. Gewoon doorfietsen maar weer. 

In het begin van de fietstocht is de Suikerbroodberg en het Christbusbeeld op de berg goed zichtbaar. In de loop van de ochtend wordt het zo mistig in de bergen dat deze helemaal aan het zicht onttrokken worden. We prijzen ons gelukkig dat we gisteren naar de berg zijn geweest toen het nog helemaal open was. Bezoeken heeft nu geen enkele zin want je ziet geen hand voor ogen. Tijdens de rit zijn de diverse farfellas goed zichtbaar. Allemaal gebouwd tegen de bergen omhoog kun je er niet omheen. Overal waar je staat in de stad zie je tegen de bergwand de gekleurde krottenwijken. Er zijn er maar liefst 900, verdeeld over de hele stad. In totaal woont zo'n 20% van de inwoners van Rio in een van de krottenwijken. Je zou er maar opgroeien.

Als we rond 14.00 uur onze fiets weer ingeleverd hebben, pakken we een taxi terug naar ons hotel. Stijn heeft een paar dagen ervoor zijn teen flink gekneusd en heeft moeite met lopen. Het plan is om vanmiddag het Christusbeeld te bezoeken maar de gidsen raden het af. Vanwege het extreem slechte weer is de kans klein dat er veel te zien is. Sjak en Sabien besluiten het toch te proberen en nadat ze droge kleren aan hebben getrokken, pakken ze de taxi naar het beeld. Stijn en ik lunchen in een nabijgelegen koffietentje en vermaken ons prima. 

Rond vier uur komen Sjak en Sabien terug. Ze zijn met de taxi tot de opstapplaats van het treintje richting het beeld geweest en daar tegengehouden. Door het slechte weer is het Christusbeeld niet zichtbaar en het wordt hen ontraden om een (duur) ticket voor het treintje te kopen. Wel jammer maar niks aan te doen. 

We zijn allemaal zo koud dat we allemaal een warme douche nemen. Vanavond nemen we afscheid van Derk. Het is alweer de laatste avond met z'n allen. Wat zijn deze drie weken omgevlogen.