7 augustus: naar huis

7 augustus 2018 - Rio de Janeiro, Brazilië

DAG 21, 7 augustus: bezoek favela en weer naar huis

Gisterenavond hebben we tijdens het eten afscheid genomen van Derk. We hadden gekozen voor een buffet-restaurant in de buurt van het hotel. Het eten was niet veel soeps maar de plek ideaal voor de hele groep. De kinderen hadden nl. een quiz gemaakt die tijdens het eten gehouden werd. Met een groep als de onze zorgde dat voor de nodige geluidsoverlast maar de overige gasten vonden het wel grappig allemaal. 

We twijfelen hoe we de ochtend in gaan vullen. Het Christusbeeld staat nog altijd hoog op de verlanglijst maar het is nog steeds bewolkt en regenachtig. We zijn bang opnieuw voor niks die kant op te gaan en besluiten met z'n viertjes nog wat souvenirtjes te gaan kopen en naar de boulevard te gaan. We nemen een taxi naar de shopping mall. Daar vinden we niet wat we zoeken en we nemen de taxi terug naar de boulevard. Daar is het erg rustig vanwege het slechte weer. We drinken koffie in een barretje, halen wat broodjes bij de supermarkt en zijn op tijd terug bij het hotel voor de start van de favela tour.

Daar aangekomen horen we dat degenen die toch naar het beeld zijn gegaan geluk hebben gehad. Het is heel even opgeklaard en net op dat moment stonden ze (als enige toeristen!) bij het beeld. De foto's zijn het bewijs. We gunnen het ze van harte maar balen dat we toch niet gegaan zijn. Een reden om ooit nog eens terug te gaan naar deze bijzondere stad!

We splitsen op in tweeën en gaan richting de sloppenwijken begeleid door twee Engels-sprekende gidsen. Het voelt dubbel. Wordt het geen aapjes kijken? Iets waar ik zelf een hekel aan heb. Op de weg er naar toe wordt ons op het hart gedrukt respectvol om te gaan met de bewoners, niet schaamteloos foto's te maken en bij elkaar te blijven. We bezoeken in totaal twee favela's: een grote: Rocinha en een kleinere. Van een afstand lijken het allemaal lemen hutjes maar als we de wijk inrijden zien we een totaal ander beeld. Alles staat weliswaar enorm op elkaar gebouwd maar de meeste woningen zijn van steen. We zien kleine winkeltjes, veel bedrijvigheid op straat en overal losse electriciteitskabels over de weg. In het jaar 2000 is er riolering aangelegd en dat heeft ervoor gezorgd dat de levensomstandigheden enorm verbeterd zijn. Ik probeer met voor te stellen hoe het hier daarvoor heeft uitgezien maar echt hygiënisch was het vast niet. De gids legt uit dat de meeste mensen die hier wonen zes dagen per week werken. Ze zijn bijvoorbeeld werkzaam in de hotels in de stad, als buschauffeur, kok, ober, winkelbediende enz. en verdienen gewoonweg te weinig om zich een woning in de stad te kunnen veroorloven. Om toch dicht bij hun werk te kunnen wonen, zijn jaren terug de favela's ontstaan.

De sloppenwijken zijn buiten Brazilië met name bekend om het drugsgeweld. Twee jaar geleden, zijn vanwege de Olympische spelen, een hele boel favela's schoongeveegd door de politie. Drugsbendes zijn verdreven naar elders. Na de Olympische spelen zijn veel favela's weer in handen van bendes gekomen en keert het geweld weer terug. Maar er zijn er ook waar geen drugsgeweld bestaat en waar de mensen zelf oplossingen hebben gevonden om te overleven. Ondanks deze verbeteringen blijven het clandestien gebouwde wijken waar eigen wetten en regels gelden. Als toerist een plek waar je niet zomaar moet komen. 

Om 18.30 uur vertrekken we richting het vliegveld van Rio, Antonio Carlos Jobim.  Wat een enorm vliegveld en erg modern. Nadat we door de douane zijn, is het nog een heel eind lopen naar gate 61. Om 22.00 uur stijgen we op met een KLM toestel 787. Iets minder groot dan het toestel op de heenweg, een 777-300. De vlucht verloopt prima maar slapen lukt moeizaam. Na bijna 11 uur landen we weer op Nederlandse bodem. We nemen afscheid van elkaar en pakken de trein naar huis. Het was een geweldige vakantie!