21 juli: de watervallen van Iguazu in Brazilië

21 juli 2018 - Geldrop, Nederland

DAG 4, 21 juli 2018

De wekker gaat weer vroeg af. De nachten zijn kort hier. We staan heel vroeg op en liggen er 's avonds laat in. Het is buiten 5 graden maar eindelijk droog. Jammer dat we niet nog in een dag langer hebben om Buenos Aires in een winterzonnetje te zien, maar het is niet anders. Ondanks de vele regen en de extreme kou, was het toch een geweldige ervaring om hier te zijn. Blijft dat een stad opbloeit en vrolijker oogt als er een zonnetje schijnt! 

Na het ontbijt gaan we met de bus naar het vliegveld. Vandaag vliegen we naar de grens Brazilië, Argentinië en Paraguay waar de watervallen van Iguazu zijn. Een van de bezienswaardigheden die nog op mijn lijstje staan :-). Op weg naar het vliegveld passeren we de sloppenwijken aan de rand van de stad. Mijn hemel wat ellendige toestand om daar te moeten wonen. 

Op het vliegveld is het een drukte van jewelste. Alles verloopt ongeorganiseerd en Derk loost ons behendig langs de lange rijen. We vertrekken op tijd en na anderhalf uur vliegen komen we aan op het vliegveld Aeropuerto Internacional Cataratas del Iguazu. Het laatste stuk vliegen we laag over de jungle. De boomtoppen worden steeds zichtbaarder en ook de rivier Iguazu die Brazilië scheidt van Argentinië, is vanuit de lucht goed zichtbaar. Het is werkelijk prachtig om te zien. 

Het vliegveld bevindt zich op Argentijns grondgebied. We steken per bus de Braziliaanse grens over. Het plan is om vandaag de watervallen van Iguazu te bezoeken en te beginnen met de Braziliaanse kant. Voor morgen staat het nog mooiere Argentijnse stuk gepland. Dat betekent dat we de grens met Brazilië oversteken en dat kost de nodige formaliteiten. Paspoorten moeten gestempeld worden, de nodige Reals worden betaald en we kunnen ons pad vervolgen. Al lopend bereiken we de watervallen. Wat een prachtig beeld en wat ligt het mooi zo verscholen in dit ecologische gebied. Het is om stil van te worden. De Iguazu watervallen zijn wereldberoemd. In een hoefijzervorm van 2700 meter lang stort het water, verdeeld over 150 tot 300 watervallen, zo'n 80 meter naar beneden. Ze hebben als decor gediend voor verschillende speelfilms. De watervallen vormen de grens van Brazilië met Argentinië en bevinden zich niet ver van het drielandenpunt van deze landen met Paraguay. Ze liggen in de Iguazu rivier. Het ligt midden in een subtropisch regenwoud. Er leven jaguars, neesbeertjes en otters maar ook heel veel reptielen zoals kaaimannen en anaconda's. Een beest dat ik niet hoop tegen te komen. 

Het is bijna surrealistisch om hier te lopen. Werkelijk prachtig allemaal. Om stil van te worden.

Op het eind van de middag rijden we naar ons hotel in Foz de Iguazu. Een 20 minuten rijden buiten het nationaal park. We eten wat in een naastgelegen restaurantje en gebruiken de rest van de avond om de spullen voor morgen uit te zoeken, foto's te bekijken en door te sturen en de blogs bij te werken.

Morgen is het weer vroeg op staan. Om 7.00 uur vertrekken we naar de Argentijnse kant van de watervallen. Er staat een spannende boottocht op het programma inclusief een rit in een open jeep dwars door het oerwoud!

2 Reacties

  1. Iedje:
    22 juli 2018
    Ja Foz do Iquacu is inderdaad een ervaring die voor altijd in het brein achterblijft. Ik bedoel eigenlijk Cataratas, de watervallen van Foz de Iquacu in het grootste beschermde natuurgebied van Zuid-Amerika met zijn ongekende rijke flora en fauna. . De dassen met hun spitse snuiten komen je begroeten. Zij zijn mensen gewend en zijn voor niemand bang en azen op toegestopte lekkernijen. Zo leuk! En dan ineens dat wilde geluid van het water dat je niet kunt overstemmen. Wat wil je! Over een breedte van 3 km 275 watervallen, soms met een verval van 80 á 90 meter. Een waar natuurmonument. Ik was er niet weg te slaan en kan me voorstellen hoe jullie daar verwonderd staan te kijken en luisteren. Wij hebben het vanuit de lucht per helicopter bewonderd. Dan zie je pas hoe zoiets ontstaat. Een betere manier is er niet om een indruk te krijgen van de grootte en de uitgestrektheid van dit gebied. Wij betaalden destijds (17 okt. 1991) 80 gulden per persoon voor 10 minuten. Ik had het nooit willen missen. De watervallen heten officieel Salto de Santa Maria do Iquacu.
    Rond dit hele gebeuren zie je dat de mens in deze omgeving behoorlijk profiteert van het toerisme. Jullie zullen dat nog wel zien. Brazilië kent veel armoede, maar hier zie je meteen betere levensomstandigheden, zoals behuizing ook.
    In welk hotel zaten jullie ? Altijd leuk te weten. Wij zaten in Hotel Torrance (3 st.) voor 3 nachten. Voor ons tevens een race naar de wasserij, want wij waren al 9 dagen onderweg.
    Ik verheug me alweer op morgen om jullie nieuwe ervaringen te lezen. Trouwens al toekans gezien??
    Heel veel plezier met elkaar, lekker eten en genieten van alles. Liefs voor allemaal.
  2. Marco:
    23 juli 2018
    Ik vind watervallen overschat. Hadden ze niet een leuk stadionnetje in de buurt?