20 juli: fietsen in Buenos Aires

DAG 3, 20 juli

Om 5.00 uur zijn we klaarwakker. Ik ben nog moe maar kan de slaap niet meer vatten. Mijn lichaam staat nog ingesteld op de nederlandse tijd. We ontbijten op tijd aan de overkant van de weg in een prachtig oud gebouw. Het ontbijt is eenvoudig maar prima. Genoeg om de dag mee te starten! Met een deel van de groep vertrekken we om 8.45 uur naar het startpunt van de fietstocht. Het is een flinke wandeling dwars door het winkelgedeelte van Buenos Aires. We zien prachtige winkels en snappen niet hoe deze bestaansrecht kunnen hebben in een land waar het economisch slecht gaat. 
Het is echt enorm koud. Mensen op straat lopen in dikke winterjassen en dragen handschoenen en sjaals. Wij lopen in een dun winterjackje met daaronder aan onze dikste kleding en dat blijkt echt niet voldoende. We wisten van te voren dat het hier fris zou zijn, maar zo fris ......
Als we allemaal onze fiets hebben ingesteld gaan we op pad. Het is enorm druk in het centrum en als fietster moet je hier enorm goed uitkijken. Zittend op de fiets krijg je wel een goede indruk van de omgeving. Opvallend is de hoeveelheid hoogbouw. Veel oude gebouwen zijn toe aan een opfrisbeurt. Ook op straat zie je het achterstallig onderhoud van de wegen en de stoepen. Ongelooflijk hoe dit land economisch achteruit is gegaan. In 1920 stond het nog in de top 10 van meest welvarende landen. 

In een miljoenenstad als deze is het verkeer erg druk. Al fietsend komen we in een van de rijkere buurten van Buenos Aires terecht. Prachtige huizen met dikke hekwerken en bewaking op iedere hoek van de straat. Maar vlak daarbij liggen de mindere wijken waar je je niet zomaar kunt verplaatsen. Het contrast is groot. We horen veel over de geschiedenis van het land en de stad. Ook hier ligt een rijke geschiedenis van oorlogen, dictatuur en armoede. 

We bezoeken de kerk waar Maxima is gedoopt, lopen op de immens grote begraafplaats La Recoleta waar Evita Peron ligt begraven, zien de tuinen van Paseo El Rosedal, bekijken het monument Floralis Genérica en nog veel en veel meer. Jammer dat het zo koud is buiten. Door de vele bewolking oogt de stad wat grauw maar ondanks dat echt de moeite waard om te bezoeken. Na een paar uur fietsen ben ik blij als ik de fiets in kan leveren. Mijn vingers zijn bevroren en ik snak naar iets warms. 

Samen met Sjak, Karen en Derk loop ik terug naar ons hotel. Zij willen nog gaan hardlopen in de stad en ik snak naar een warme douche. Als ze terugkomen van het lopen, gaan we met een aantal naar een tango-salon in de buurt van het hotel. In de stad bevinden zich op meerdere plaatsen van dit soort salons waar je zo binnen kunt lopen voor een les. We doen ons best om er iets van te maken maar het is duidelijk dat we de gratie missen om er een succes van te maken. We hebben in ieder geval veel lol! 

Na de les gaan we naar een van de bekendste steakhouses in de stad. Voor we hier weg zijn moeten we een echte Argentijnse steak gegeten hebben! Het eten is heerlijk en we hebben weer veel plezier met elkaar. Er is nog even onenigheid over de betaling maar dat is snel weer opgelost. Het is al weer laat als we teruglopen. De kinderen gaan weer verder op pad. We vinden het prima zolang ze maar bij elkaar blijven. In een stad als deze is het extra uitkijken geblazen. 

Wat hebben we een hoop gedaan en gezien deze dagen. Heel vermoeiend allemaal maar zo leuk!