18 en 19 juli: op weg naar Buenos Aires

DAG 1 en 2, 18 en 19 juli 2018

Om half drie lopen we met onze koffers en rugzakken naar de bus toe. We gaan naar Eindhoven en nemen daar de trein naar Schiphol. Stein, Karen, Wouter en Jesper zijn er al en wachten ons op. Niels is inmiddels ook met zijn ouders gearriveerd en zij sluiten bij ons aan. Het is warm, de thermometer geeft 30 graden aan. Wat een hitte. Maar wij gaan op naar de winter. Dat zal wel wennen zijn straks!

Linda en Mathijs komen ons uitzwaaien met de kinderen. Zo lief! We besluiten om eerst de koffers bij de drop off af te geven en eten dan wat bij La Place. Nadat we alle uitzwaaiers gedag hebben gezegd, gaan we door de douane. Sjak wordt er zoals meestal weer uitgepakt voor een extra controle. Bij het boarden ontmoeten we de twee families die we nog niet kennen. Het klikt prima en we hebben er zin in.

We vliegen met een KLM toestel, 777-300. Het toestel heeft ongeveer 45 minuten vertraging maar om 21.45 uur gaan we dan echt de lucht in. Het is weer even slikken voor me maar het toestel blijft redelijk rustig. Rond middernacht gaan de lampen uit. Ik probeer ook wat te slapen maar het lukt niet echt. Het is wam in het vliegtuig en het is lastig om een goede slaaphouding te vinden. Sjak en de kinderen zijn al snel vertrokken. We krijgen nog een lekker ontbijtje en ruim een half uur te laat, om half zeven 's ochtends, plaatselijke tijd, zetten we voet op Argentijnse bodem. De landing ging met flink wat turbulentie gepaard. Het laatste uurtje was daarom flink zweten voor me.

Buiten is het nog donker. Het is hier dan ook wintertijd. Het regent en het is zo'n 11 graden. Even wennen na wekenlang 30 graden gewend te zijn. Derk staat ons op te wachten op het vliegveld. Het is direct weer vertrouwd en fijn om elkaar weer te zien. We nemen de bus naar ons hotel, zo'n 30 minuten rijden vanaf het vliegveld. Ons hotel is gelegen in het centrum van de stad, in de wijk San Telmo. Het ligt op loopafstand van het plaza de Maya, waar de dwaze moeders iedere donderdag demonstreren. We kunnen nog niet op onze kamers en besluiten om een stadswandeling te gaan maken. De regen blijft stromen en ondanks onze regenponchos zijn we al snel hartstikke nat. Het mag de pret niet drukken. Al lopend brengen we een bezoek aan: playa de Mayo, kathedraal van José de San Martin, wijk La Boca waar we ook even het voetbalstadion bezoeken. Helaas kunnen we er niet in, maar de weg er naar toe is al spectaculair genoeg. Het blijkt in een gevaarlijke achterbuurt te liggen waar je na 18.00 uur vooral weg moet blijven. Overvallen en geweld zijn hier aan de orde van de dag en als toerist ben je hier absoluut niet veilig. We wagen het er op met een klein groepje en vinden het al snel. Na een paar foto's genomen te hebben voor Marco gaan we weer terug naar het koffietentje waar de rest op ons zit te wachten. Richting La Boca pakken we de lokale bus omdat we inmiddels drijfnat zijn geworden. Als we al even onderweg zijn, zien we dat we Noud en Karel missen. Hilariteit alom. We reizen nog een stuk met de metro en lopen als laatste richting de haven. Een paar zijn inmiddels afgehaakt en zijn richting hotel gegaan om een warme douche te pakken. We zetten nog even door. Als we eind van de middag uiteindelijk koud en nat in het hotel aankomen, zijn de kamers gereed. We genieten van de welverdiende douche.

Om 19.00 uur lopen we naar de kroeg waar de kinderen al even zitten. We sluiten aan omdat de restaurants nog niet open zijn. De sfeer zit er goed in en uiteindelijk besluiten we om een aantal pizza's te bestellen die we ter plekke op kunnen eten. Na een aantal uren vinden we het welletjes en gaan terug naar het hotel. De kinderen gaan het nachtleven nog verder verkennen. We duiken ons bed in. Ons lichaam staat nog op vijf uur verder en wij zijn kapot.