30 juli: vliegen naar Sao Paulo

DAG 13, 30 juli, vliegen naar Sao Paulo

Slecht geslapen. Het was benauwd op de slaapkamer en ver voor de wekker zijn we al op. Bij het ontbijt horen we dat er de avond ervoor een vliegtuigje is neergestort op het vliegveld van Sao Paulo. Dat is vaste prik. Als wij op reis gaan, vindt er altijd (meestal kort van tevoren) een grote vliegramp plaats ergens op de wereld. Dit keer dus een klein vliegtuigje maar wel heel dichtbij. Het is vreselijk nieuws maar we moeten toch verder. Na het ontbijt gaan we richting vliegveld. Het toestel vertrekt om 10.50 uur. Na een vlucht van ongeveer 1,5 uur komen we aan in Sao Paulo. Tijdens de landing hebben we een prachtig uitzicht op de stad. Wat een immense stad is dit! Er wonen maar liefst 8 miljoen mensen en met de rand eromheen komt het totale inwoneraantal zelfs op 20 miljoen. Dat is meer dan alle Nederlanders bij elkaar. 

Na even zoeken hebben we onze bus gevonden. We hebben nog zo'n 6 uur voor de boeg voordat we onze eindbestemming Paraty bereikt hebben. Het duurt lang voordat we Sao Paulo uit zijn. Het verkeer is een chaos. Overal zie je hoogbouw en tussen de hoge gebouwen door zie je de krotten waar de armere wonen. Wat een ellendige omgeving om op te groeien. Zoals in elke grote stad zie je de zwervers op straat. Iets waar ik nooit aan zal wennen. De zon doet verwoede pogingen om door de dikke smoglaag heen te breken maar het lukt maar amper. Het voelt frisjes aan buiten. Als we de grote stad uit zijn, rijden we verder over de goed aangelegde snelweg. We rijden door heuvelachtig gebied en soms is het wat klimmen en dalen. We maken een lunchstop bij een groot wegrestaurant. Het eten is er prima en we leggen een goede bodem. Het is waarschijnlijk na negenen voordat we aankomen in Paraty. De vraag is of we dan nog ruim de tijd willen nemen om ergens te gaan eten. Vanavond staat ook nog de briefing op het programma voor de wandelaars. Stijn en Sabien gaan morgen op pad voor hun tweedaagse wandeltocht. 

Het is jammer dat de laatste uren in het donker afgelegd worden. We bereiken de kustlijn maar zien er weinig van. De wegen zijn hier slecht verlicht. Het begint heel hard te regenen en te onweren. In de stromende regen lopen we vanuit de bus naar ons hotel. Ondanks het ellendige weer en het gebrek aan daglicht, krijgen we direct een blij gevoel bij het zien van deze omgeving. Het hotel ligt direct aan het historisch centrum. Het is gebouwd in de typische zuid amerikaanse koloniale stijl die wij herkennen van o.a. Guatemala. Voordat we het bed in duiken, drinken we met z'n allen wat aan de bar. De boel wordt flink op stelten gezet door ons en het is weer veel te laat als we uiteindelijk ons bed in duiken. Na twee dagen reizen was het een leuke afsluiter. We kijken nog naar de weersvoorspellingen maar deze voorspellen niet veel goeds.